İçeriğe geç

aslımda “ben”…

Ben?!..

Ben demek ne garip…
Benim demek düşününce imkansız.
Çünkü….
”Ben” bir hayal ürünüyüm kendi yarattığım,
Hala HİÇ olmaya çalışan bir “benim”.
İşte o yüzden başlıyor bir cümle daha “ben” ile….
Ben aklımla karar vermeyi beceremem. 
Kalbim her zaman en iyisini bilir.
Ona güvenirim. 
Pişmanlıklarım olmadıysa, 
Şükürlerime her gün yenileri ekleniyorsa
Bu benden değil!.. 
O’ndan bir lütuf, 
Bir hediyedir. 
İşte bu da benim en büyük yaşam enerjimdir.