Kaç okulu ya da hangilerini bitirdiğimin üstüne çizik attım.
Listenin en başına sevdiklerimin ismini yazdım.
Kırgınlıklarımı bir kağıda yazıp denize attım.
Ne yapmayı seviyorsam onu işim gücüm yaptım.
Önemlileri kalbime, önemsizleri evrene bıraktım.
Dünyamı aydınlatmaya daha çok zaman ayırdım.
Yürekten yapılan her şeye kapılarımı ardına kadar açtım.
Bir gün tuvalimi önüme, fırçamı elime aldım, hayallerimi boyamaya başladım.
Söylenmemiş sözlere şarkılar yazdım.
Sanatın dönüştürdüğüne, iyileştirdiğine, görünmeyeni gösterdiğine bütün kalbimle inandım.
Tanrı’nın ışığını bütün hücrelerimde, “öz”ümde hissettim.
Yaptığım her şey özüme attığım bir adım aslında…
Her şey başım üstüne bu hayatta…
Tek dileğim;
O’nun sevgisini hissetmediğim tek bir anı bile yaşatmasın bana…
Nefes aldıkça…